Machtsgreep
Door de kosten van de Oorlog was de republiek bijna failliet. En het slechte verloop van de oolog zorgde voor grote onrust in Frankrijk. Emmanuel Joseph Sieyès, een van de vijf leden van het Directoire,de regering in die tijd, begon een staatsgreep voor te bereiden om het Directoire kapot te maken. Sieyès probeerde een man te vinden die zijn staatsgreep militaire ondersteuning zou kunnen geven. Hij vroeg generaal Bonaparte om dit te doen.
Na de staatsgreep van 18 Bruimaire, wilde Sieyès zichzelf als het ware tot staatshoofd benoemen. Napoleon was het daar niet mee eens en dwong een ander soort regering af, het Consulaat. Aan het hoofd van de regering zaten drie consuls. Napoleon kon Sieyès passeren en eerste consul worden.
De jaren daarna schakelde Napoleon alle mensen die hij als concurenten zag uit. Hierdoor trok hij als het ware alle macht naar zich toe. In 1800 mislukte een poging tot moord. Deze was gepleegd door de royalisten. Toch gaf Napoleon de Jakobijnen de schuld. Hij voerde 130 Jakobijnen weg naar Guyana. Napoleon speelde het slim en regeerde als dictator. Op 18 mei 1804 stemde de senaat om Bonaparte tot keizer te benoemen. Op 2 december 1804 kroonde hij zichzelf als keizer in de Notre-Dame van Parijs als Napoleon 1, keizer der Fransen.